Με τη με αρ. 218/2023 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών απορρίφθηκε η έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά εντολέως μας και κατά της πρωτόδικης απόφασης που ακύρωσε έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, δια της οποίας κατασχέθηκε αναγκαστικά η κατοικία του εντολέως μας σε εκτέλεση έγγραφης παραγγελίας του Προισταμένου Δ.Ο.Υ. με το σκεπτικό ότι αναγκαία προυπόθεση για τη λήψη οποιοδήποτε μέτρου αναγκαστικής εκτέλεσης για φορολογικά χρέη συνιστά η προηγούμενη έκδοση και νόμιμη κοινοποίηση προς τον οφειλέτη της ατομικής ειδοποίησης που προβλέπεται στην παρ. 1 του αρ. 4 Κ.Ε.Δ.Ε. ή στο άρθρο 47 του Κ.Φ.Δ. , η παράλειωη της οποίας καθιστά άκυρη οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης και εν προκειμένω η ατομική ειδοποίηση καταβολής- υπερημερίας απεστάλη ως «συστημένη» στη διεύθυνση του εφεσιβλήτου εντολέως μας και επεστράφη στο εκκαλούν ως «αζήτητη» κι έτσι δεν έλαβε πράγματι χώρα η απαιτούμενη από το νόμο κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης.
